Za krokiem krok

Chcesz zmienić swoje życie? Nie ma problemu, ale zrób to powoli, krok po kroku. Zdarza się, mi również, że chcąc coś osiągnąć, bierzemy sobie za dużo obowiązków na głowę, wytyczamy sobie za dużo zadań na raz, za dużo celów przez to się szybko zniechęcamy. Dla przykładu: pod koniec liceum chciałam podszlifować języki, ale nie, że jeden, chciałam na raz podszlifować aż 3: angielski, niemiecki oraz francuski. Skutek – nic z tego nie wyszło, rzuciłam to wszystko w diabły po jakimś czasie, bo po co mi to. No a przecież znajomość języków jest bardzo cenna w życiu, nie wiadomo kiedy nam się może przydać. Po prostu to było dla mnie za dużo, tym bardziej w tak gorącym okresie, jakim jest czas przed maturą. 

Języki, odłożyłam na bok, ale od 2 miesięcy jestem na redukcji. Efekt na dzień dzisiejszy to w sumie 7 kg na minusie. Myślę, że jeszcze z 1,5 miesiąca i zejdę poniżej 100 kg. Co więcej, do tej redukcji dołożyłam mocne postanowienie zaprzestania obgryzania paznokci i wygrywam z tym nałogiem 2:0. Paznokcie są już dość długie i całkiem mocne, jak na to, że były obgryzane, aż jestem w szoku. Jeszcze się do nich nie przyzwyczaiłam, nie raz się kolnę, ale jestem mega z siebie dumna, że dałam radę bez żadnych gorzkich lakierów. Mocno się zawsze ich wstydziłam przy ludziach, starałam się je ukrywać na zdjęciach, a teraz mogę sobie je pomalować nawet na wyrazisty kolor i niech się ludzie patrzą. 

Kolejnym, co zaczynam w swoim życiu wprowadzać to świadoma pielęgnacja: skóry twarzy, ciała oraz włosów. Ja nigdy nie byłam kosmetykoholiczką, tak samo nie siedziałam nigdy w temacie mody, wszystko robiłam po swojemu, nie kręciły mnie nowości. Coś tam o modzie i urodzie wiedziałam np. z YouTube czy z blogów, ale to na tyle. Nie czułam takiej potrzeby, żeby się w to zagłębiać, wszystko robiłam intuicyjnie. Czasami kupiłam jakąś nowinkę kosmetyczną, o której czytałam dobre opinie, ale to by było na tyle. Włosy myłam po swojemu, tak samo twarz i ciało. Wszelkie masaże szczotkami czy zabiegi kosmetyczne wydawały mi się jakąś fanaberią, nie korzystałam z nich, bo uważałam, że mi to niepotrzebne.

Skóra twarzy pełna była jakichś niedoskonałości, a do skóry głowy jeszcze w podstawówce przypałętał się grzyb, wywołujący Łojotokowe Zapalenie Skóry, włosy wypadały garściami. A ja na to – szampon przeciwłupieżowy albo pierwszy lepszy sklepowy, nie raz kilka godzin spacerowania czy nawet spania w mokrych włosach. Bywało różnie, były takie dni, kiedy w nocy musiałam myć włosy drugi raz, bo nie szło spać, pojawiały się strupy, skóra głowy swędziała. Ostatnio było naprawdę świetnie, ale jednak było "ale".

Za każdym razem po wizycie u fryzjera byłam zachwycona tym, jak włosy wyglądały, jakie były lśniące, gładkie, sypkie, no bajka. Za nic nie potrafiłam takiego efektu uzyskać w domu. Nie było najgorzej, bo wyglądały ładnie, ale jednak w dotyku i w takim uczuciu na sobie to nie było to, i niestety bez prostownicy nie szło się obejść. Postanowiłam spróbować, poczytać artykuły włosomaniaczek i zasugerować się ich radami. Efekt po pierwszym myciu bardziej świadomym u dołu, bez prostownicy. Zdjęcia na górze, z maja, z prostownicą. Ja widzę różnicę gołym okiem.  Wiadomo, włosy na tym zdjęciu poniżej są dłuższe, nie są rozwiane, a odrost jest kilometrowy, ale na tego gagatka nie zwracajcie uwagi. Czekam, aż włosy jeszcze nieco urosną, aby ten blond ściąć cały bez drastycznego cięcia i bez farbowania wrócić do swojego naturalnego brązu. Jak na rok to i tak tragicznie to nie wygląda. Można uznać, że tak być powinno. Efekt dla mnie jest już zacny, ale będę eksperymentować dalej.

PS. W selfie nie umiem, może się kiedyś nauczę.

Co następne?

Chyba nauka mani hybrydowego. Kusi, oj mnie kusi. Może powrócę do nauki języków albo do nauki gry na gitarze, na której zawsze chciałam potrafić grać. Pamiętajcie, że zawsze jest dobry czas na to, aby zrobić coś dla siebie, nigdy nie jest za późno. Warto inwestować w siebie, w swój rozwój. Jesteśmy tego warci. Marzenie o bardziej pro szablonie na bloga spełniłam, o lustrzance także, czekam na obiektyw 50 mm 1.8, który już w tym tygodniu powinien u mnie być. E-book się pisze. Naprawdę czuję, że to jest mój czas i chcę go wykorzystać w pełni. Doceniam drobne rzeczy, z błędów wyciągam lekcje i jestem na ten moment myślę szczęśliwa z tego jak wygląda moje życie, łapię wiatr w żagle i płynę przed siebie.

A na chwile zwątpienia polecam: