Inna nie znaczy gorsza!

To, że osiągasz sukcesy np. na polu biznesowym, a ktoś nie, nie oznacza, że nie masz do tego prawa. To, że się dobrze uczysz, masz najwyższą średnią w klasie, nie oznacza, że z Tobą jest coś nie tak. To, że nie pijesz alkoholu czy nie palisz papierosów, nie oznacza, że jesteś gorszy. Każdy z nas jest inny, wyjątkowy na swój sposób.

Chodząc do szkoły, czasami czułam się, jakbym była jakąś kosmitką. Od podstawówki do liceum byłam jedną z najlepszych uczennic, miałam wysokie osiągnięcia w nauce i czasami też poza nią, w jakichś konkursach. Miałam dobre relacje z nauczycielami, ponieważ nie byłam problematyczną uczennicą. Zawsze byłam chętna im pomóc, jeśli ktoś o to prosił. Nigdy nie lubiłam ślimaków, chrabąszczy, co było powodem do drwin i gania mnie z tymi żyjątkami w dłoni. Ślimaki mi nie przeszkadzają, jeśli żyją obok, ale nie dotknę ich, nie ma bata, a chrabąszcze... Ten dźwięk trzepoczących skrzydeł zawsze przyprawia mnie o dreszcze. Nigdy nie wiadomo czy nie wplączą się we włosy. 

Chodziłam własnymi drogami. W gimnazjum założyłam bloga, zaczęłam działać w sieci, nawiązywać relacje z innymi twórcami, z markami. W gimnazjum też bez większego namysłu zdecydowałam się wziąć udział w wymianie międzynarodowej. Później poszłam do okolicznego liceum, wbrew opinii nauczycieli, którzy twierdzili, że się w nim zmarnuję, za nudzę. Z perspektywy czasu to była najlepsza decyzja. Uwielbiałam to liceum. No może, nie licząc dni, kiedy o 8 miałam zajęcia na 2 piętrze i musiałam z szatni, znajdującej się w piwnicy wdrapywać się na to 2 piętro. Uwierzcie, że o 8 rano, to było jak zdobycie Mount Everestu. Tym bardziej że do szkoły wchodziło się po schodach na parter, później schodziło się do szatni, z której trzeba się było z powrotem wygramolić na parter, a stamtąd na 2 piętro. Ledwo dołączyłam do społeczności liceum i już byłam w szkolnej grupie wolontariuszy, we wrześniu wyrabiałam na tip-top paszport (chociaż jeszcze nic nie było pewne), aby pojechać z nią do Lwowa. Byłam tam nawet dwukrotnie. Nie piję, nie palę, nie biegam za chłopakami. Pić i palić nie mam zamiaru, a na chłopaków przyjdzie czas. Pod koniec liceum powiedziałam jasno, że nie zapisuję się na studniówkę. Nie czułam tego klimatu studniówkowego. Ostatecznie znowu mi się przyfarciło. Pierwszy fart był w gimnazjum, z tą wymianą, bo w roku kolejnym już jej nie było, a kilka osób z niej zrezygnowało, tłumacząc się: – Pojadę za rok. Tym razem przyfarciło mi się, bo jeszcze w II klasie liceum zebrane były zaliczki na wynajem sali, później przyszła pandemia, która dała wszystkim w kość, do studniówki nie doszło a problem z odebraniem zaliczki, trwał aż do bieżącego roku. Na studia też poszłam do okolicznego miasta, na uczelnię, o której słyszałam wiele złego. Co więcej, zaryzykowałam i dostałam się tam jedynie z wynikiem z podstawowego angielskiego i rozszerzonego WOS-u. Prawo jazdy zrobiłam przed maturą, chociaż każdy mówił, że nie, żeby zrobić po maturze.

Teraz wiem, że nie jestem kosmitką, a po prostu jestem wyjątkowa. Nie muszę być tak jak inni, aby się im przypodobać, z resztą nigdy nie miałam takiego zamiaru. Każdy z nas jest inny, każdy z nas ma swoje życie, swoje marzenia, problemy. Nikt nie jest idealny, ja też aniołkiem nie zawsze jestem, ale ważne jest, że staram się być lepszą wersją siebie.

Kiedyś do mojej skrzynki mailowej wpadła propozycja współpracy od pewnej marki kosmetycznej, że chcieliby nawiązać ze mną współpracę, ponieważ jestem autentyczna, naturalna w sieci. Dodało mi to wówczas skrzydeł. Nigdy nie zgrywałam w sieci kogoś, kim nie jestem. Czasami lubię sobie ponarzekać. Lubię też się czasami powygłupiać. Można kogoś lubić albo nie lubić. Najważniejszy jest jednak wzajemny szacunek.

A więc jeszcze raz: jeśli czujesz się kosmitą w otaczającym Cię świecie, to nie oznacza, że coś jest z Tobą nie halo! Po prostu jesteś wyjątkowy! Bycie wyjątkowym jest naprawdę bardzo fajne w świecie, kiedy duża grupa osób upodabnia się do innych, do znanych celebrytów. Nie każdy musi Cię lubić, ważne, abyś Ty siebie lubił, abyś się akceptował!

Ja też, działając w Internecie, przestałam się martwić tym, co o mnie mówią. Niech sobie mówią, ja idę dalej własną drogą, dążę do wyznaczonych przez siebie celów. Nikt nie przeżyje tego życia z nas!