Dojrzałość a wiek

Ostatnio zasypałam Was luźnymi wpisami z moimi przemyśleniami: "MOC SŁÓW", "CZEKAMY, WCIĄŻ NA COŚ CZEKAMY...". Dzisiaj poruszę temat dojrzałości, tego, czy każda osoba dorosła jest osobą dojrzałą, jak ja odbieram dojrzałość. 

W przekonaniu wielu osób osobą dojrzałą jest osoba, która ukończyła 18 lat. Okazuje się w praktyce, że nie do końca tak jest. Nie każdy 30, 40, 50-latek jest dojrzały. Coraz częściej spotykamy osoby dorosłe, które nie potrafią odnaleźć się i zachować odpowiednio w jakiejś danej sytuacji. Możemy także spotkać osoby jeszcze niepełnoletnie, ale takie, które odznaczają się dużą dojrzałością.

Czymże jest ta dojrzałość? Zacznijmy od tego, że dojrzałość nie przychodzi z dnia na dzień. Nie jest tak, że pewnego dnia obudzimy się jako dojrzali ludzie. Potrzebny jest czas... Niektórzy opanowują ją szybciej, inni wolniej, inni w ogóle nie osiągają jej. 

"To nie wiek decyduje o mądrości czy dojrzałości, ale doświadczenie."

W dużej mierze dojrzałość jest wynikiem naszych życiowych doświadczeń. Bardzo często to właśnie osoby, które muszą lub musiały zmagać się z jakimiś problemami, cechują się tą dojrzałością. Myślę też, że nasza dojrzałość zależy w większości od towarzystwa, w jakim się obracamy, od tego, co wynieśliśmy z domu. Dojrzałość to sztuka słuchania ludzi, posiadania i odpowiedniego wyrażania swoich poglądów.  To umiejętność tolerowania innych ludzi i ich zachowań, bez względu na to, czy ich rozumiemy, popieramy czy lubimy. 

Pewnie ciekawi Was, czy ja uważam się za osobę dojrzałą? Tak, myślę, że osiągnęłam już swoją dojrzałość, choć droga przede mną jeszcze długa, ale tak.  Nie jest to także moja opinia, nie raz słyszałam to od innych, starszych ode mnie osób, więc chyba coś w tym jest. 

"To nie wiek mówi ile masz lat, ale Twoje podejście do życia."

A Wy uważacie siebie za osoby dojrzałe?