Uśmiechnij się!

"Uśmiechnij się!" to hasło przewodnie ostatnio w komentarzach na moim blogu i na moim Instagramie. Uśmiechnij się i uśmiechnij się, ale ja się uśmiecham często i szeroko, czasami nawet bolą mnie policzki. Nie zawsze uśmiecham się do zdjęć, bo trudno się szczerze uśmiechnąć do stojącego na statywie aparatu, kiedy nic się wokół niego nie dzieje. Zdecydowanie wolę się uśmiechać, kiedy ktoś robi mi zdjęcie, wtedy ten uśmiech jest taki naturalny, niewymuszony i to wygląda moim zdaniem najlepiej, a tak robiąc sobie samej zdjęcia, ten uśmiech na ustach jest bardzo delikatny, z kolei w oczach go jak najbardziej widać. Oczy są odzwierciedleniem duszy i wiele w nich widać.

Z uśmiechem każdemu jest do twarzy, jest to najpiękniejsza ozdoba, nie żadne perły, brylanty, diamenty, a właśnie uśmiech. 

Była, jest taka piosenka z lat 90. XX wieku chyba Disco Polo, leci ona tak:

Uśmiechnij się choć raz, za uśmiech nie zapłacisz!

Uśmiechnij się choć raz, z uśmiechem Ci do twarzy!

Nie ma znaczenia, jak wygląda Twój zgryz, uśmiechaj się jak najczęściej! Uśmiechaj, śmiej się wniebogłosy, szczerz ząbki, jeśli tylko to czujesz i chcesz! Tylko uwaga, muszę Wam o tym wspomnieć  – uśmiech i śmiech są zaraźliwe. 

Czasami przeglądam telefon, z kimś koresponduję, a np. rodzice pytają się mnie: – Co się tak uśmiechasz? Ja nawet tego nie czułam jakoś, a faktycznie banan sam się na twarzy pojawił.  

Przez wiele lat wstydziłam się uśmiechać ze względu na diastemę, ale teraz mam na to kolokwialnie mówiąc wywalone. Przestałam się takim bzdetami przejmować, tym co pomyślą inni i uśmiecham się na całego, nie próbuję tego ukrywać, a już kilkukrotnie spotkałam się np. na Instagramie czy na YouTube, z tym że osoby zakrywają swoje niedoskonałe zęby np. górną wargą, co od razu się rzuca w oczy i wygląda, jakby tych zębów w ogóle nie mieli. Nie ma naprawdę po co, niech inni mówią, co chcą, nie ma ludzi idealnych nie tylko charakterologicznie, ale i fizycznie.

Mnie na ten moment moja diastema nie przeszkadza, bo jest głównie tylko wadą wizualną, ale jeśli będę chciała, będę finansowo w stanie, to być może kiedyś ją zlikwiduję czy to przez aparat ortodontyczny, czy w jakiś inny sposób. Na ten moment jest to element, który mnie wyróżnia, nie przeszkadza, więc nie kombinuję, jak ją zakryć. Tym bardziej jeśli chcę, to się uśmiecham, nie krępuję się, nie tłumię uśmiechu w sobie.

Trzeba jednak też pamiętać, że w życiu nie zawsze jest kolorowo i czasami trudno się uśmiechać, kiedy jest nam źle, niekiedy poleją się łzy albo jesteśmy zmęczeni. Nie ma co przywdziewać w takiej sytuacji maski, że jest się happy, tryskamy energią i w ogóle ju huuu. To od razu widać, oczy wszystko zdradzą. Nie ma też, co wymagać uśmiechu od innych, w szczególności, kiedy nie znamy ich obecnej sytuacji.

Żyj z całych sił

I uśmiechaj się do ludzi

Bo nie jesteś sam

Śpij, nocą śnij

Niech zły sen Cię nigdy więcej nie obudzi

Teraz śpij

Niech dobry Bóg

Zawsze Cię za rękę trzyma

Kiedy ciemny wiatr

Porywa spokój

Siejąc smutek i zwątpienie

Pamiętaj, że...

Jak na deszczu łza

Cały ten świat nie znaczy nic, a nic

Chwila która trwa

Może być najlepszą z Twoich chwil

Idź własną drogą

Bo w tym cały sens istnienia

Żeby umieć żyć

Bez znieczulenia

Bez niepotrzebnych niespełnienia

Myśli złych

Dżem – Do kołyski