Ku przestrodze

Uwaga, ten wpis to nie jest reklama! Piszę go w ramach przestrogi. Część z Was zapewne pamięta jeden z lutowych postów opisujący dzień, w którym zatrzęsła się ziemia od trzaśnięcia w nią statywu z zamontowanym aparatem, a ja o mało nie dostałam zawału. Post ten zatytułowany jest Nie zawsze jest kolorowo.

Na szczęście nic strasznego się nie stało, pomimo że cała sytuacja wyglądała tragicznie.  Aparat działa, statyw o dziwo nadal też jest w całości i nic nie odpadło, ale stwierdziłam, że nie warto więcej ryzykować. W tamtym momencie tłumaczyłam tę całą sytuację silnym wiatrem, nadal obstaję za tym, że w pewnym stopniu się to przyczyniło, bo to się rozpętała wichura, to nie był lekki wiaterek, ale też doszłam do wniosku, że jednak na ten mój statyw strach montować cięższy sprzęt, jakim jest lustrzanka. 

Kupiłam go na Allegro za ok. 50 zł, sugerując się opiniami innych. Rozkłada się do 140 cm, a do zestawu dołączony był pilot do wyzwalania aparatu w smartfonie (przydatny i co ważniejsze faktycznie działał, działa z resztą nadal), uchwyt na telefon (taki najprostszy, najtańszy, ale też okej, swoją funkcję spełnia), no i pokrowiec, który zaczął się zaraz pruć, i ostatecznie wylądował w śmieciach. Do telefonu, no nawet do jakiejś lekkiej cyfrówki był całkiem znośny, ale z czasem zaczął coraz bardziej klekotać, te zatrzaski, śruby już nie trzymały tak dobrze, jak na początku. Tragedii jeszcze nie ma, na pewno będę z niego korzystać w warunkach domowych, a jak nie to oddam go komuś np. do poziomicy laserowej czy czegoś tego typu. 

Ja postawiłam jednak na statyw solidniejszy, aluminiowy. W zasadzie zakupiła mi go siostra w Niemczech, bo tam oferta była korzystniejsza niż u nas w Polsce. Tym razem przed zakupem podpytałam kilka osób, które nieco fotografują o to, jakiego statywu używają i ostatecznie zdecydowałam się na statyw Star 61 marki Hama. Nie jest to profesjonalny sprzęt, ale i tak lepszy niż tamten.

 

Różnice w jakości poczułam już po odpakowaniu paczki. Rozkładanie go i dostosowywanie pod swoje potrzeby nieco trwa, ale bezpieczeństwo sprzętu przede wszystkim. Po zakręceniu wszystkich śrub i zapięciu zatrzasków jest on naprawdę stabilny. Statyw ten ma porządny pokrowiec, a także jest wyższy niż poprzednik, różnica to ok. 10 cm. W najbliższym czasie nie mam w planie robić sobie samej zdjęć, no może kiedy zacznie kwitnąć wiśnia, ale wierzę, że to będzie godny następca.

Hama Star 61 to nie drogi statyw, średnio kosztuje 120 zł z pokrowcem. Biorąc pod uwagę, że poprzednik kosztował ok. 50 zł, to już niewiele brakowało do tego modelu, a chociaż miałabym od początku coś lepszego. Człowiek uczy się na błędach. Fakt, faktem nie wiedziałam, kupując go, że kupię lustrzankę. Wtedy może bym się dwa razy zastanowiła, czy warto tak „oszczędzać”.

A u góry kilka wiosennych kadrów. Niestety, na dworze jeszcze dosyć chłodno, a dzisiaj nawet padał u mnie taki śniego-grad, ni to śnieg, ni to grad, trudno to nawet określić. Ach wiosno słoneczna i ciepła, gdzie jesteś?