Na co warto zwrócić uwagę, robiąc zdjęcia do nowego postu na blogu?

Pamiętam o tym, że w ostatnim poście obiecałam Wam, że w najbliższym czasie nie będę zadręczać Was wpisami związanymi z blogowaniem, a postawię na nieco inną tematykę, ale wpadłam na jeszcze jeden pomysł, który postanowiłam zrealizować przed tą przerwą. Jestem prawie pewna, że gdybym odłożyła go do szufladki, to leżałby w niej dość długo, więc idę na żywioł. Mianowicie poruszę dzisiaj temat zdjęć do wpisów. Jak zwykle opowiem Wam również co nieco o moich doświadczeniach fotograficznych.

Słowem wstępu: ten z Was kto obserwuje mnie dłużej, ten pewnie wie, że na początku mojej blogowej kariery zdjęcia, na których ja jestem, były ogromną rzadkością. Stawiałam raczej na jakieś grafiki wykonane w Canvie, czasami pojawiały się we wpisach zdjęcia np. kosmetyków robione telefonem, w ogóle nie obrabiane - takie jakie wyszły, takie wstawiałam. Nie zwracałam zbytnio uwagi na jakość wstawianych na bloga zdjęć. Na szczęście z biegiem czasu to wszystko uległo zmianom.

1. Sprzęt

Może zacznijmy od jednej z podstawowych kwestii, czyli kwestii dotyczącej sprzętu. Pewnie część z Was, zaczynając, miała takie przeświadczenie, że skoro chcecie działać w Internecie, na blogu, to wkrótce będziecie musieli sięgnąć po jakiś bardziej profesjonalny aparat. Też tak na początku miałam. Temat ten wracał do mnie jak bumerang. Kilkukrotnie po głowie chodził mi pomysł zakupu lustrzanki. Używanej czy nowej, akurat to nie miało to dla mnie znaczenia, po prostu chciałam mieć wreszcie tę swoją wymarzoną lustrzanką, którą będę mogła wykonywać zdjęcia niczym z bajki, tak jak inni. Na szczęście zdałam sobie sprawę z tego, że to tak nie działa, że jak tylko kupię lustrzankę, to zdjęcia będą lepsze. Dostrzegłam, że wiele blogerów wykonuje równie magiczne zdjęcia smartfonem czy zwykłym aparatem cyfrowym, nie koniecznie lustrzanką. Inni z kolei korzystają np. z tabletów i efekty również są świetne.

Zrozumiałam, że wszystko jest zależne od osobistych predyspozycji. Jedni wyczarują coś magicznego lustrzanką, a inni kompletnie sobie nie będą radzić z jej obsługą i o wiele lepsze kadry ustrzelą średniej klasy smartfonem. Co poniektórzy to cudo wyczarowują i starą, pancerną Nokią 3310.

Wiadomo, wszystko jest też kwestią nauki. Nie od razu Rzym zbudowano. Każdy sprzęt jest inny, trzeba poznać, z czym mamy do czynienia, poznać wszystkie jego funkcje, ustawienia w trybie manualnym: ISO, czas naświetlania itp. Do tego wszystkiego potrzebny jest czas i nie można się też na początku zniechęcać, że coś nam nie będzie wychodzić. Nie macie raczej, co liczyć na to, że tylko gdy sięgnięcie po lustrzankę to Wasze fotografie będą zwalać z nóg, bo bardzo prawdopodobne jest, że nie będą, ale nauka czyni mistrza. 

Jeśli chodzi, o widzę na temat fotografii, różnych trików, pomysłów na zdjęcia to bardzo polecam Wam obserwować Dominikę @kobiecafotoszkola oraz Natalię @jestrudo Instagramie. Jeśli chodzi o autoportrety to tutaj mogę Wam polecić profil Moniki @patrzszerzej, a jeśli chodzi o kreatywną fotografię to tutaj z kolei stawiam na Adriannę @adazet. Bardzo ciekawe filmiki fotograficzne znajdziecie również na YouTube u Oliwii CHEERS, u Aliny DesignYourLifePl oraz u Michała FotoBlysk.com. Być może ktoś z Was również zna kogoś godnego polecenia dla początkujących?

Tak jak mówiłam, chodził za mną zakup lustrzanki, ale ostatecznie zrezygnowałam z niego i od 5 lat lecę na smartfonie oraz na aparacie cyfrowym. Korzystam z jednego albo z drugiego zależnie od sytuacji, od warunków pogodowych. Przez te 5 lat mojej przygody, oczywiście zmieniałam urządzenia, eksperymentowałam, aż znalazłam takie, których jakość mnie satysfakcjonuje i powiem Wam, że nie są to wcale urządzenia z najwyżej półki, raczej to takie produkty ze średniej półki. Aparat ma już swoje lata, bo ok. 7, ale dalej służy bardzo dobrze pomimo tego.

Jeżeli chodzi o sprzęt, to warto byłoby tutaj wspomnieć o wszelkich gadżetach typu statyw, lampy, blenda, tła, pryzmaty itp., ale... nie jestem aż taka pro i nie miałam do czynienia z większością takich gadżetów. 

Blendę zrobiłam sobie sama z kawałka kartonu i folii aluminiowej. Jako taka blenda może posłużyć również osłona na przednią szybę samochodu albo koc ratunkowy tzw. folia życia. Jako tła do sesji produktowych wykorzystuję wszystko to, co znajduję w domu tj. koce, pościel, szale itp., portrety natomiast najczęściej wykonuję w jakiejś przestrzeni: w pomieszczeniu albo w plenerze. Statywy w swojej karierze miałam dwa: jeden kupiłam kiedyś używany za jakieś grosze na OLX, ale z racji tego, że był już dość wyeksploatowany, to szybko musiałam się z nim pożegnać. Przez długi czas nie kupowałam nowego, a kombinowałam z różnymi ustawieniami aparatu np. w koszyku rowerowym czy w domu na jakichś półkach, ale ostatnio wzięłam się w garść i zamówiłam na Allegro jeden z najtańszych statywów, ale z w miarę dobrymi opiniami oraz uchwytem na telefon i pilotem do wywoływania zdjęć w zestawie. Taki pilot to świetna opcja, skusiłam się na niego dzięki Beacie @kittykwiaton, która z jego pomocą uchwyciła momenty ze swojej samotnej podróży do Hiszpanii. Sam statyw ma ok. 140 cm, ale można jeszcze dodatkowo go podnieść o czym czasami zapominam jak np. w przypadku tych zdjęć, do dzisiejszego wpisu.

2. Autoportrety nie są takie złe!

Nie masz kogoś zaufanego, kto mógłby Ci wykonywać zdjęcia? Nic straconego. Ja sama od dłuższego czasu stawiam na autoportrety, ponieważ nie mam obok siebie nikogo, kto mógłby zrobić mi taką mini sesję zdjęciową, z której efektów będę zadowolona. Najlepsze oko fotograficzne ma mój siostrzeniec, jego dziełem są m.in. moje portrety ze wpisu "Jeśli jest coś, co możesz zrobić od razu, zrób to teraz!", ale mieszka on z 30 km ode mnie, ma sporo nauki z racji uczęszczania do technikum, więc trudno nam się zgrać w ciągu roku szkolnego. W takich momentach idealnie sprawdza się statyw. Taka sesja zajmuje mi kilka minut, nacykam, nacykam zdjęć, później przegrywam na telefon i wybieram kilka najlepszych ujęć do obróbki. Jeśli robię zdjęcia telefonem, jak np. wszystkie oprócz tych dwóch ostatnich w tym poście to przegrywanie mam z głowy. 

3. Zadbaj o bezpieczeństwo!

Bez względu na to, czy wykonujesz autoportrety, czy jesteś na sesji z kimś, kto robi Ci zdjęcia, nie zapominaj o bezpieczeństwie. Ja, kiedy jestem sama, nie chodzę po żadnych pustostanach, opuszczonych mostach kolejowych, nie wchodzę w głąb lasu, jakichś chaszczy. Staram się nie tracić racjonalnego rozumowania i stawiam raczej na miejsca uczęszczane przez ludzi, czasami jest to jakiś park, innym razem miejsce w lesie, które wiem, że jest często odwiedzane. Wiadomo, w duecie bezpieczniej, więc czasami zabieram ze sobą na sesje, chociażby swojego psa, szczególnie jeśli chodzi o jakiś plener w okolicach lasu czy pomiędzy łąkami, bo wtedy powiem Wam, że wyobraźnia potrafi świrować, wszelki szelest, strzelające gałęzie potrafią powiedzieć "Oho, mogą zbliżać się kłopoty" a we dwójkę jednak raźniej przez to przejść. 

Jeżeli chodzi o bezpieczeństwo, to oczywiście trzeba pamiętać o pilnowaniu swoich rzeczy, sprzętu fotograficznego, bo mogą stać się one łatwym łupem dla złodziei.

4. Zadbaj o swój komfort!

Nie róbcie nigdy nic wbrew swojej woli. Ja nigdy nie robię zdjęć w jakichś modowych pozach, bo najlepiej czuję się w takim wydaniu na luzie. Najczęściej ubrana jestem w to, co i na co dzień, włosy mam ułożone tak jak i na co dzień, makijażu nie mam albo mam bardzo delikatny tj. delikatnie podkreślone pomadką usta i pomalowane rzęsy. Czasami jeśli mam humor to zrobię jakąś głupkowatą pozę czy minę. Może to nudne, ale nie mam zamiaru robić nic wbrew sobie. Jeśli nie chciałabym pokazywać twarzy - nie robiłabym tego. Nie można się zmuszać do czegoś, czego nie czujemy.

5. Szanuj naturę, pracę rolnika i czyjąś prywatność!

Dla super, ekstra foty nie niszcz przyrody, nie niszcz pracy rolnika ani nie zakłócaj czyjejś prywatności. O szanowaniu przyrody i pracy rolnika pisałam Wam w odrębnym wpisie Robisz sesję plenerową?! Nie niszcz przyrody!. Szanować należy również i czyjąś prywatność. Nie należy wchodzić na czyjąś działkę, nawet jeśli jest ona nieogrodzona, aby zrobić sobie zdjęcie. Czasami ktoś przed domem ma jakąś urokliwą łąkę czy sad albo jakiś staw, ale nie powinniśmy wchodzić tam bez zgody właściciela. Wystarczy zapytać. 

6. Obróbką można zdziałać cuda. 

Bardzo dużo zależy od właściwej obróbki zdjęć. Sama kiedyś popełniałam błąd, dodając ostre gotowe filtry albo nie robiąc zupełnie nic i publikując surowe zdjęcia. Teraz muszę chociaż trochę podziałać w Lightroomie, coś przyciemnić, coś rozjaśnić, trochę przyciąć. Nie jest łatwo tak trafić, aby zdjęcia wyglądały tak dobrze jak na telefonie również na komputerze. 

Odpowiednia obróbka potrafi czasami zdziałać cuda. Zdjęcie, które wyrzucilibyśmy do kosza, czasami można uratować. Ja nie jestem jakąś profesjonalną panią fotograf, a zwykłym amatorem, zdarza mi się zrobić za ciemne zdjęcie albo zacienione, lekko przechylone, ale bawiąc się dostępnymi suwakami w Lightroomie wiele z nich udaje mi się je uratować na tyle, aby nie musieć się wstydzić przed Wami. 

7. Kombinuj, kombinuj, kombinuj!

Kluczem do sukcesu jest próbowanie, kombinowanie z ustawieniami. Człowiek uczy się na błędach. 5 razy Wam się nie uda, ale za 6-stym będzie już okej i oto chodzi. Bawcie się tym. To ma Wam sprawiać przyjemność a nie być smutnym obowiązkiem. 

Ja najczęściej robię zdjęcia z myślą o nowych wpisach na blogu. Zazwyczaj robię jednego dnia kilka mniejszych sesji, w tej samej stylizacji, w różnych lokalizacjach na zaś. Przez to w tym momencie mam zdjęć na ok. 30 wpisów. Możecie więc się spodziewać, że do wiosny będziecie na blogu oglądać zdjęcia w letnio-jesiennym anturażu. Nie wykluczam też tego, że o ile pogoda dopisze, pojawi się coś zimowego. 

Pojedyncze zdjęcia z tych sesji najpierw pojawiają się na moim Instagramie @melkablogerka, a dodatkowo w ostatnich dniach testuję nowy format, czyli Reels. 

Zdaję sobie z tego sprawę, że obserwuje mnie sporo twórców internetowych, ciekawa jestem Waszych doświadczeń z fotografiami wykonywanymi na bloga, czy na Instagrama. Z czego korzystacie? Jak wyglądały Wasze fotograficzne początki?