Storytime: sprzedaż na OLX

Każdy z nas tutaj zgromadzonych raczej chociaż raz sprzedawał coś online np. na Allegro, OLX, Vinted. Nie wierzę, że znajdzie się tutaj osoba, która nie miała z tym procederem nic do czynienia. Jeśli taka jest, to z chęcią poznam. Ludzie wystawiają na różnych portalach samochody, jakieś zbędne ubrania w dobrym stanie, elektronikę, książki, meble... Praktycznie wszystko idzie sprzedać, nawet największe śmieci, jeśli ktoś jest sprytny i zaprezentuje je w odpowiedni sposób.

Na początku liceum zrobiłam gruntowne porządki w szafach, w książkach i udało mi się sprzedać praktycznie wszystko to co znalazłam za symboliczne kwoty. Byłam z siebie dumna. Sprzedawałam głównie na transmisjach na Facebooku, na Vinted, OLX. Na poczcie byłam stałą bywalczynią. 

Później zniknęłam z portali sprzedażowych, wystawiałam sporadycznie, głównie jakieś większe rzeczy. Aż do teraz, kiedy posprzątałam trochę w elektronice. Znalazłam jakieś stare telefony, które trzymałam w razie W-u, stare aparaty kompaktowe. Postanowiłam to wszystko wystawić w niewielkich cenach, być może komuś się jeszcze przydadzą. Nie są to najnowsze modele, większości używałam, będąc jeszcze w podstawówce, czyli ok. 10 lat temu, dodatkowo część ma jakieś wady wizualne. To, jakie cyrki się zaczęły wyprawiać zasłużyło na storytime. Liczyłam się z tym, że odezwą się raczej osoby uboższe, czy osoby zainteresowane zakupem na części albo dla dzieci (czego nie popieram, ale każdy wychowuje swoje dzieci po swojemu). To wszystko przerosło jednak moje oczekiwania.

Pamiętam, jak kiedyś takie tematy bardzo często poruszała Marta z kanału Enjoyment w swoich "Opowieściach dziwnej treści". Uwielbiałam te odcinki, nadal uwielbiam. Jeśli potrzebujecie się nieco pośmiać, to ODT to seria dla Was idealna.

DEJ MNIE TO ZA DARMO, MAM CHOROM CÓRKĘ

Ludzie myślą, że jeśli coś jest tanie (chociaż i nie tak zawsze musi być), to dostaną to za darmo, rzucając tekstem, że mają chore dziecko czy są w trudnej sytuacji finansowej. Niestety w rzeczywistości często okazuje się, że to nie jest prawda, a celem było jedynie naciągnięcie sprzedającego. Takie oszustwa, tak jak i fałszywe zbiórki pieniędzy, doprowadzają do sytuacji, że naciągnięci stają się o wiele ostrożniejsi, jeśli chodzi o takie prośby albo nawet obojętni na krzywdę tych, którzy tej pomocy faktycznie potrzebują.

Mnie zdarzyło się raz, że ktoś napisał do mnie, aby oddać wystawioną kurtkę zimową DAMSKĄ, ponieważ potrzebuje jej chory SYN. Sam fakt, że była to typowa kurtka damska, a zainteresowany chce ją dla syna, był już dla mnie sygnałem ostrzegawczym. Nie wydaje mi się, aby ktoś potrzebujący szukał damskiej kurtki dla chorego syna. W ogóle raczej nie wydaje mi się, aby tacy potrzebujący spędzali czas na OLX szukając osób, które im coś oddadzą...

WYSYŁKA NA KOSZT SPRZEDAJĄCEGO

Niektórzy kupujący bardzo często starają się wpłynąć na sprzedającego, aby wziął koszty wysyłki na siebie.  Nie ukrywam, że ja czasami się na to godzę i wciągam koszt wysyłki w kwotę produktu w ramach upustu. Są takie rzeczy, przy których można się na to zgodzić, ale kiedy np. coś kosztuje 20 zł, wysyłka wychodzi 15 zł, to już się średnio opłaca i nie działają na mnie teksty kupujących, że to prawie drugie tyle, ile kosztuje produkt i im się to nie opłaca. Jeśli im się to nie opłaca, to nikt ich nie zmusza do zakupu. 

Mnie też zdarza się zamawiać przez Internet, np. przez Allegro i wtedy bardzo często przy drobnych produktach wysyłka kosztuje więcej niż sam produkt, ale liczę się z tym. Jeśli wydaje mi się, że znajdę to też stacjonarnie to idę i kupuję stacjonarnie, jeśli jednak nie dostanę tego stacjonarnie, to tę wysyłkę muszę przeboleć.

NIE ODEBRANIE PACZKI ‒ STRATA SPRZEDAJĄCEGO

Zdarza się, że ktoś kupuje za pobraniem i nie odbiera paczki. Wtedy paczka wraca do sprzedającego, a ten z kolei musi zapłacić zarówno kwotę transportu z punktu A do punktu B, jak i kwotę zwrotu z punktu B do punktu A, czyli ok. 40 zł.

Mnie się akurat nie zdarzyła taka sytuacja (na szczęście), ponieważ staram się nie sprzedawać za pobraniem, coraz częściej zdarza się to również profesjonalnym sklepom. Może i ta wysyłka jest dla części kupujących, szczególnie tej starszej daty o wiele bardziej bezpieczna i komfortowa, bo nie każdy ma w końcu możliwość wykonania przelewu, ale dla sprzedających wcale nie jest taka ekstra. Nie tylko jest ona kosztowna, w przypadku, kiedy kupujący nie odbierze paczki (trafiają się tacy delikwenci, którym sprawia to przyjemność i robią to celowo),  ale nawet jeśli kupujący ją odbierze, to sprzedający nie dostanie pieniędzy od razu i może na nie czekać nawet kilka tygodni.

Ja wysyłałam różne przedmioty i te cenniejsze i mniej, wysyłałam też do Anglii. Jeśli ktoś był naprawdę zainteresowany kupnem, to nie miał problemów, aby przelać pieniądze na konto. 

Powiem Wam, że kurierem wysyłałam m.in. nadstawkę do ikeowskiego biurka Micke, a nawet rower składak. Łatwo zapakować nie było, najtańsza ta wysyłka też nie była, trochę kupującego kosztowała, ale wszystko przebiegło bez większych komplikacji.

KUPUJĄCY UMAWIA SIĘ NA ODBIÓR OSOBISTY I NIE PRZYCHODZI

Oh, ależ to irytuje... Dwa razy miałam takich kupujących. Z racji tego, że mieszkam na wsi, umawiam się z kupującymi w mieście oddalonym ok. 3 km od domu. Idę im na rękę, a oni nie przychodzą i nawet nie mają czelności przeprosić. 

Taka sytuacja wydarzyła się, chociażby w tym tygodniu. Czekałam 30 min, ciepło na dworze nie było, a gość nie przyszedł. Odczytał moje wiadomości, ale nie miał jaj nawet aby przeprosić za zaistniałą sytuację. Ja rozumiem, że każdemu może coś wyskoczyć, ale wypadałoby chociaż napisać, że rezygnuje albo że prosi o przesunięcie spotkania na późniejszą godzinę, inny dzień, bo akurat zdarzyła się jakaś sytuacja losowa.

Tym drugim razem czekała moja mama, również kupująca nie miała na tyle odwagi, aby chociaż napisać słowo "przepraszam".

No kurde...

SPRZEDANA RZECZ NIE DZIAŁA/JEST ZNISZCZONA CHOCIAŻ WSZYSTKO JEST/BYŁO W PORZĄDKU

Kupujący czasami kombinują, jak nie wiem:

Sytuacja, z dokładnie tego samego dnia, kiedy wystawił mnie ten gość. Nie dość, że byłam już nieźle tym wkurzona, miałam zepsuty dzień, to jeszcze wieczorem kupująca podniosła mi ciśnienie. Kilka dni wcześniej, odezwała się do mnie kobieta zainteresowana zakupem jednego z telefonów. Już od początku komunikacja była bardzo utrudniona, wszystko się przez to przeciągało. Nawet rozważałam opcję, że sprzedam ten telefon komuś innemu. Chętnych było nie miało, a mnie ta konwersacja już męczyła. Telefon miał pęknięty ekran, co było ujęte w ogłoszeniu i było kilkukrotnie podkreślane w konwersacji przeze mnie, a także miał kilka rys na klapce z tyłu, co też było przeze mnie podkreślane. Swoje lata też miał. Polecałam inne, ale uwzięła się na ten. Umówiłyśmy się wreszcie na odbiór osobisty, obejrzała, zapłaciła, odebrała. Po jakichś 4 godzinach tuż przed północą napisała do mnie, że sprzedałam jej uszkodzony telefon. Jak to przeczytałam, to aż się wewnątrz zagotowałam. Po krótkiej konwersacji ze mną doszła jednak do wniosku, że wszystko jest okej. No nie wiem, czego ona oczekiwała po telefonie za 40 zł (zdradzę Wam cenę). Technicznie wiem, że telefon był sprawny, bo był używany jako telefon zastępczy w sytuacjach kryzysowych, a dodatkowo uruchomiałam go i przywracałam do ustawień fabrycznych, ładowałam, sprawdzałam. O wadach wizualnych informowałam, widziała z resztą na miejscu. Nie był to najnowszy Iphone 13 Pro, ale taki telefon wystarczający do podstawowych czynności. Wkurzyłam się, jak nie wiem i zasnąć nie mogłam długo.

Druga sytuacja spotkała mojego brata. Gość kupił od niego klawiaturę, taką fancy, gamingową, podświetlaną. Klawiatura działała. Bah, przyjeżdża na drugi dzień, drąc ryja, że on tę klawiaturę zwraca, bo klawiatura nie działa. Ma szczęście, że ja wtedy miałam zajęcia online i nie mogłam odejść od komputera. Okazało się, że klawiatura po podłączeniu jest jak najbardziej sprawna. Musiał zrobić coś źle, może podłączał do zepsutego portu, ale klawiatura działała. 

Ja jestem z reguły spokojna, chcę dobrze dla wszystkich, ale takie sytuacje mega mnie denerwują i wyprowadzają z równowagi.

Co więcej, takie działanie bardzo popularne jest z tego, co słyszałam na Vinted, przez co sprzedający nie otrzymują wypłat. Kupujący po otrzymaniu paczki przedstawiają Vinted, że zostali oszukani, dostali niby wadliwy produkt, a Vinted środki zwraca na ich konto, nie weryfikując tego, no bo też ta weryfikacja najłatwiejsza nie jest. Słowo przeciwko słowu.

FAŁSZYWE POTWIERDZENIE PRZELEWU ALBO SCAMOWA PROPOZYCJA WPŁATY

To zazwyczaj kupujący boją się, aby nie zostać oszukanym przez sprzedających. Jednak z drugiej strony, szczególnie teraz nie jest lepiej.

Zdarzają się tacy, którzy wysyłają fałszywe potwierdzenia przelewu, licząc na to, że sprzedający wyśle paczkę przed zaksięgowaniem wpłaty. Mnie to nie spotkało, ale o tym wielokrotnie słyszałam. 

Druga sytuacja dotyczy dość popularnego teraz oszustwa. Pomimo nagłaśnianie sprawy nabiera się na nie wielu sprzedających. Scenariusz jest taki: pojawia się zainteresowany kupnem, proponuje, że sprzedający odbierze pieniądze od Inpostu, wchodząc przez link na spreparowaną, fałszywą stronę i wpisując swoje dane. Kończy się to tym, że konto bankowe sprzedającego zostaje w kilka minut wyzerowane. Miałam taką propozycję. Z mojej strony poleciał od razu blok, ale tego samego dnia została na kilka tysięcy ograbiona w identyczny sposób dziewczyna z okolicy.

KUPUJĄCY OCZEKUJĄCY ZBYT WIELE OD PRODUKTU UŻYWANEGO

Niektórzy klienci oczekują, że za niską cenę kupią produkt używany w stanie prawie jak ze sklepu. Zdarzają się takie perełki (o ile takie ogłoszenie nie jest oszustwem albo wykonanie nie jest kiepskie), ale jest to dość rzadkie. Zazwyczaj po kilku minutach ogłoszenie, jest już niedostępne. Taki kupujący zajmuje tylko czas, aby sobie ponarzekać, że coś mu w produkcie nie odpowiada np. urządzenie ma słaby RAM albo mebel ma jakieś mikro ryski.

To tylko kilka sytuacji, które nasunęły mi się na myśl. Pewnie, gdybym się zastanowiła, to jeszcze by mi coś przyszło na myśl. Może jeśli coś mi się jeszcze przypomni czy przytrafi, to powstanie kolejna część. Koniecznie dajcie znać, czy lubicie storytime.

Sprzedaż online jest specyficzną formą. Musi się ona opierać na bezwzględnym zaufaniu obu stron do siebie. W dobie tych wszystkich internetowych oszustw nie jest łatwo ani kupującym zaufać sprzedającym, ani sprzedającym zaufać kupującym. Podziwiam osoby, które tym się trudzą, prowadzą własne sklepy internetowe, bo to jest naprawdę twardy orzech do zgryzienia. Klienci potrafią być naprawdę specyficzni. Trzeba mieć duże pokłady cierpliwości. Ja ich najwidoczniej nie mam. 

A Wy macie jakieś takie swoje historie sprzedażowe, którymi możecie się podzielić?